سرباز دریا مردی از جنس سردار دل ها

اینها را همرزمان مسعود از حال و هوای ماموریت هایی که با این افسر شجاع مرزبانی هرمزگان داشتند، تعریف می کردند.

انگار خاطرات سردار دل ها برای ما تداعی می شود که بی محابا و شجاعانه به دل داعش و نیروهای صهیونیستی می زد و گویی تیرهای دشمنان را نمی دید.

آری مسعود این سرباز شجاع دریا، مردی بود از جنس سردار دل ها که همیشه الگوی خود را حاج قاسم می دانست و به معنای واقعی در مکتب حاج قاسم پرورش یافته بود.

رازهای نمازشب مسعود قبل از ماموریت که از زبان پدرش بعد شهادت بیان شد، جلوه های عبادت شبانه سردار دل ها در ماموریت ها را تداعی می کند.

مسعود بر سر سفره و در دامان پدر و مادری بزرگ شد که درس ایمان و جهاد و شهادت را به فرزندش هنرمندانه آموختند.

نانی که پدر پیر و بازنشسته مسعود با دست‌های پینه بسته بر سر سفره گذاشته بود، به حلالی شیر مادرش بود.

شیری که هر قطره آن مانند خون در رگ‌های شیرمرد دریای پارس جاری شد.

آری به راستی چقدر مسعود شبیه فرمانده و الگوی خود حاج قاسم بود.

مثل سردار دل ها قاچاقچیان و اشرار مسلح از نام مسعود هراس داشتند و فراری بودند.

در میان امواج سهمگین خلیج فارس، آرامشی که در چهره‌ معصومانه مسعود موج می‌زد، امواج دریای خروشان دل‌های متلاطم همرزمانش را آرام می‌کرد.

در هر ماموریتی که مسعود حضور می یافت همرزمانش همانند همرزمان و همسنگران سردار دل ها که به هر جبهه‌ای پا می‌گذاشت، پیروز میدان بودند و گل‌های شادی، سینه دوستانش را عطرآگین می‌کرد و از چهره عبوس دشمنان و معاندان نمادی از ترس و ذلت می‌ساخت.

مسعود همانند سردار دل ها، نه میز و نه صندلی نداشت و تنها مدیری در استان هرمزگان است که علی رغم ریاست بر یک مجموعه بزرگ و مقتدر، یک صندلی و میز کار برای خود نداشت و اگر سردار دل ها مرد میدان بود، شاگردش مسعود مرد دریا بود.

مسعود چه زیبا خصلت های فرمانده و الگوی خود حاج قاسم را به ارث برده بود و همانند او اهل دیده شدن نبود و هرگز مصاحبه نمی کرد و از دوربین ها فراری بود.

ناگفته های زندگی مسعود آنقدر زیاد است که اگر دهها کتاب از زوایای زندگی شخصی و کاری مسعود نوشته شود باز هم نکاتی پنهان بر جای خواهد ماند.

و اما سخن پایانی با مسعود که ما و همه همرزمانت در مجموعه مرزبانی استان هرمزگان، هرگز تو را از یاد نخواهیم برد.

مسعود جان، هرگز نمازهای شب و زمزمه های نیمه شب و مردانگی های روزت را از یاد نبرده ایم و چهره معصومانه و سکوت مظلومانه ات، «عاشورا»ی صبح و «جامعه کبیره» شبهایت، عشق ولایت و شور شهادت و نماز حسینی(ع) و جهاد خمینی(ره) را از یاد نبرده ایم…

مسعود جان، ای شاگرد مکتب سردار دل ها؛

عهدی دیگر با خدای خویش تازه می کنیم که تا کرانه های تاریخ ، تا واپسین مرگ ، تا قیام قیامت دست از دامان مولای خویش «حسین بن علی(ع)» نکشیم و تا آخرین لحظه زندگی و تا آخرین قطره خون، رهبر عزیز و مقتدای فاطمی خود «سید علی حسینی خامنه ای« را تنها نگذاریم.

✍ سید مرتضی اولادعلی

معاون فرهنگی اجتماعی مرزبانی استان هرمزگان