به گزارش پایگاه خبری چلچله بندر به نقل از مدیریت ارتباطات و امور بین الملل شهرداری بندرعباس، این جلسه با حضور اصغر حسینی پور معاون معماری و شهرسازی و جمعی از کارمندان این حوزه جهت بررسی و برنامه ریزی و مذاکره در خصوص ایجاد دبیرخانه شهر دوستدار سالمند برگزار شد، پیشنهادات لازم جهت برنامه ریزی ارائه و در این خصوص تصمیماتی اخذ گردید.
اصغر حسینی پور معاون معماری و شهرسازی شهرداری بندرعباس در این خصوص گفت: اخیرا مفهوم «پیری فعال» و «شهرهای دوستدار سالمند» از سوی سازمان جهانی بهداشت به منظور توجه بیشتر به سالمندان مورد توجه قرار گرفته است. در کشور ایران نیز با توجه به تحولات جمعیتی و شرایط سنی کشور این موضوع بیشتر اهمیت پیدا کرده است. شهر بندرعباس نیز از این امر مستثنی نبوده و لذا شهرداری بندرعباس با توجه به اهمیت موضوع اقدام به هم اندیشی جهت ایجاد بسترهای لازم نموده است.
حسینی پور افزود: پیری فعال به روندهایی گفته می‌شود که بهبود فرصت‌های ارتقای سلامتی، مشارکت و امنیت برای افراد باعث می‌شود تا با افزایش سن، همچنان از کیفیت زندگی بالایی برخوردار باشند. این عوامل بیش از هر چیز در امکانات، خدمات و زیرساخت‌های شهری بروز پیدا می‌کنند و در ویژگی‌های شهر دوستدار سالمند نمود می‌یابند.
حسینی پور ادامه داد: شهر دوستدار سالمند شهری است که در آن پیری فعال محقق شود و نه تنها سالمندان، بلکه زنان، کودکان و افراد دارای ناتوانی جسمی و به صورت کلی تمامی افراد فارغ از سطح توانایی‌شان بتوانند در امنیت و استقلال کامل در جامعه حضور فعال داشته باشند.
این مقام مسئول اظهار کرد: مطابق اعلام سازمان بهداشت جهانی ویژگی‌های اصلی شهر دوستدار سالمند در ۸ محور فضاهای باز و بناهای عمومی، حمل و نقل، مسکن، مشارکت اجتماعی، احترام و پذیرش اجتماعی، مشارکت مدنی و اشتغال، ارتباطات و اطلاعات، حمایت اجتماعی و خدمات بهداشتی تعریف می شود.
حسینی پور در خاتمه گفت: بالا رفتن سهم سالمندان از کل جمعیت و افزایش جمعیت شهرنشین دو پدیده جهانی هستند و مطابق بررسی‌های انجام‌شده ایران نیز با آن مواجه خواهد شد. بنابراین لازم است نیازهای این بخش از جامعه را بیشتر مورد توجه قرار داد و با مناسب‌سازی شهر برای حضور و فعالیت راحت‌تر و بیشتر آن‌ها در سال‌های آتی برای افزایش جمعیت سالمند در کشور آماده شویم و از این طریق یکپارچگی اجتماعی را نیز بالا ببریم. هرچند پرداختن به این موضوع مانند هر پدیده اجتماعی دیگر زمانی موفق خواهد شد که به یک برنامه اجتماعی تبدیل شود و همه دستگاهها را در یک نظم تعریف شده و مشخص به کار وادارد.
